ეს საფოსტო ბარათი გადმოსცემს კავკასიური სტუმართმოყვარეობის, სითბოსა და საზოგადოების ატმოსფეროს. მასზე გამოსახულია სომხური ოჯახური ნადიმი, რომელიც ტრადიციული სახლის მყუდრო ეზოში იმართება. დღესასწაულის სიხარულის გასაზიარებლად ყველა ასაკის ადამიანი – ბავშვებიდან დაწყებული ხანდაზმულებით დამთავრებული – შეიკრიბა. აქ ყველაფერი ცოცხლობს: კაშკაშა კოსტიუმები, ღია სახეები, ცოცხალი მზერა, გოგონების მორცხვი ღიმილი და მამაკაცების ამაყი ღირსება. სცენის ცენტრში გრძელი ხალიჩაა გაშლილი, დაფარული დელიკატესებით: ახალი პური, ხორცი, ხილი და ღვინო – კეთილდღეობისა და კეთილდღეობის უცვლელი სიმბოლოები. კავკასიაში ნადიმი უბრალოდ კვებაზე მეტია. ეს არის წმინდა რიტუალი, რომელიც აერთიანებს წინაპრების ხსოვნას, სტუმრების პატივისცემას და ადამიანური სიტყვის ძალის აღიარებას. სუფრასთან წარმოთქმულ თითოეულ სადღეგრძელოს განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს – ის გამოხატავს მადლიერებას, ბედნიერების სურვილებს ან გარდაცვლილი საყვარელი ადამიანების თბილ მოგონებებს. ჩერქეზული პალტოებითა და გაზირებით გამოწყობილი მამაკაცები ამაყად და დიდებულად დგანან, სადღესასწაულო სამოსში გამოწყობილი ქალები კი თავს იფარავენ, რაც მოკრძალებისა და პატივის სიმბოლოა. მათი მზერა ბევრ რამეზე მეტყველებს: ზოგი გაშეშებულია და სადღეგრძელოს მოლოდინში, სხვები ჩუმად წერენ ერთმანეთს, ბავშვები კი აკვირდებიან მოვლენებს და ითვისებენ ტრადიციებს, რომლებსაც მთელი ცხოვრება შეინახავენ. ასეთი ნადიმი კავკასიური კულტურის სულს წარმოადგენდა. ისინი გამოხატავდნენ მთიელთა ცხოვრებისეულ ფილოსოფიას: ღირსეულად ცხოვრება, იმის გაზიარება, რაც აქვთ, სტუმრების, როგორც ძმების, პატივისცემა და იმის გახსენება, რომ ნამდვილი სიმდიდრე ოქრო და ღვინო კი არა, ადამიანური კავშირის სითბოა.
კავკასიელები. სომხური ქეიფი
