131 წელს იმერეთის ტერიტორიაზე გაჩნდა ლაზიკის სამეფო, რომის იმპერიის ვასალური სახელმწიფო. III საუკუნეში ლაზიკამ მოიპოვა დამოუკიდებლობა და შეინარჩუნა იგი VIII საუკუნეში არაბების შემოსევამდე. შემდგომში კავკასიის ხალხებმა დაიწყეს არაბების მიერ განადგურებული რეგიონის თანდათანობით დაბრუნება და იმერეთი დიდი აფხაზეთის სამეფოს აღმოსავლეთ გარეუბანი გახდა. ამ სამეფოს დედაქალაქი იყო ქალაქი ქუთაისი. ასე დაიწყო იმერეთის ისტორიაში ოქროს ხანა, ის ფაქტობრივად აფხაზთა სამეფოს დედაქალაქი იყო, გარკვეული პერიოდის განმავლობაში კი – ერთიანი საქართველოს დედაქალაქი. მხოლოდ 1125 წელს გახდა თბილისი დედაქალაქი. 1262 წელს მეფე დავით ნარინმა (1225-1293), შუა საუკუნეების ქართული სამეფოს უკანასკნელმა მეფემ, რეგიონში მონღოლთა ჰეგემონიის მიღებაზე უარის თქმის შემდეგ, აღადგინა სახელმწიფო, რომლის დედაქალაქი იყო იმერეთში. მეორე იმერეთის სამეფო არსებობდა XIX საუკუნის დასაწყისამდე.
კავკასიელები. იმერელი
