მსოფლიოში პირველი ცხენოსანი სარკინიგზო მაგისტრალი 1801 წელს გაჩნდა, რომელიც საქონელი გადაჰქონდა ტემზადან ლონდონის სამხრეთ ნაწილებამდე. თუმცა, როგორც საზოგადოებრივი ტრანსპორტის ფორმა, ცხენოსანი რკინიგზა პირველად გამოიყენეს შეერთებულ შტატებში თითქმის ოცდაათი წლის შემდეგ. რუსეთის იმპერიის ტერიტორიაზე პირველი სამგზავრო ცხენოსანი რკინიგზა გაჩნდა XIX საუკუნის მეორე ნახევარში და 1890-იანი წლებისთვის ასეთი გზები არსებობდა ყველა დიდ ქალაქში. ანტონ პავლოვიჩ ჩეხოვმა, რომელიც ახასიათებს ახალ პროდუქტს, აღნიშნა, რომ ახალი ტრანსპორტის სიჩქარე “უდრის უარყოფით მნიშვნელობას, ზოგჯერ ნულს, ხოლო დიდ დღესასწაულებზე საათში ორი ინჩი” (დაახლოებით 2,13 კმ/სთ). 1804 წელს ლოკომოტივის გამოგონების მიუხედავად, ცხენოსანი რკინიგზა მთელ მსოფლიოში აგრძელებდა არსებობას მეოცე საუკუნის დასაწყისამდე: ლონდონში ბოლო ცხენოსანი ვაგონი გამოყენებიდან მოხსნეს 1915 წელს, პეტროგრადსა და ნიუ-იორკში ცხოსანი რკინიგზა არსებობდა 1917 წლამდე, ხოლო მინსკში – 1929 წლამდე.