ტფილისი. აბანოები

წყალბადის სულფიდური წყაროები განუყოფლად არის დაკავშირებული თბილისის ისტორიასთან. ერთ-ერთი ადგილობრივი ლეგენდა ამბობს, რომ მე-5 საუკუნეში ქართველმა მეფემ ვახტანგ გორგასალმა (დაახლოებით 455-502 წწ.) ნადირობისას აღმოაჩინა ცხელი წყაროები. მან დაინახა, როგორ დალია ამ წყაროდან დაჭრილმა ხოხობმა, რის შემდეგაც იგი განიკურნა. ამ მოვლენამ მეფე იმდენად გააოცა, რომ მან გადაწყვიტა ამ ადგილას ქალაქი დაეარსებინა. ამ მოვლენამ მეფე იმდენად გააოცა, რომ მან გადაწყვიტა ამ ადგილას ქალაქი დაეარსებინა. სახელწოდება თბილისი ძველი ქართულიდან ითარგმნება როგორც „თბილი ადგილი“. პირველი წყაროები აღმოაჩინეს მდინარე წავკისისწყლის ხეობაში, თანამედროვე ბოტანიკურ ბაღიდან არც თუ ისე შორს. აქვე გაჩნდა უძველესი აბანოთუბანი. ამ აბანოებმა არაერთხელ შეცვალეს გარეგნული და შიდა იერსახე. თავდაპირველად ეს იყო ღია აბანოები, რომლებშიც წყაროებით გამდიდრებული წყალი მიეწოდებოდა მილების სისტემით. აბანოებმა დღევანდელი სახე მხოლოდ მე-18 საუკუნის ბოლოს შეიძინეს. 1795 წელს თბილისი დაანგრია სპარსეთის შაჰმა აღა მუჰამედ ხანმა (1741-1797). ლეგენდის თანახმად, სასწაულებრივი აბანოების შესახებ რომ გაიგო, შაჰმა გადაწყვიტა მათში განეკურნა თავისი ავადმყოფობა, მაგრამ რადგან არაფერი გამოუვიდა, მან ბრძანა, რომ აბანოები მიწასთან გაესწორებინათ, რის შემდეგაც ისინი ხელახლა აეშენებინათ