სოფელი უჩკულანი მდებარეობს იმ ადგილას, სადაც მდინარე უჩკულანი ქმნის ყუბანის სათავეს.
იქვე, მდინარე ულლუ-კამის მეზობელ ხეობაში მდებარეობს სოფელი ხურზუკი (1430 კაცი), ხოლო ჩრდილოეთით 5 კმ-ზე სოფელი ქართ-ძურთა. ამიტომ, ზოგჯერ ადგილობრივი მაცხოვრებლები სოფელ უჩკულანის სახელს “სამ ამხანაგად” თარგმნიან, თუმცა თურქულიდან “სამი ხეობა” თარგმანი უფრო ზუსტია. უჩკულანიდან არც თუ ისე შორს არის მაჰარის ხეობა – ყუბანის აუზის ყველაზე ღრმა ხეობა, ხოლო ერთი და ნახევარი კილომეტრით მაღლა არის მაჰარ-აიაჩის მდელო (ზღვის დონიდან 1750 მ) მრავალი ნარზანის წყაროებით. 1878 წელს სოფელ უჩკულანში გაიხსნა პირველი საერო საგანმანათლებლო დაწესებულება ყარაჩაის რეგიონში – საჯარო სკოლა ხუთწლიანი კურსით. უჩკულანმა, რომელიც მთელი ყარაჩაის კულტურული, სოციალური და პოლიტიკური ცხოვრების ცენტრი იყო, სტატუსი ერთ ღამეში, 1943 წლის 2-5 ნოემბერს დაკარგა. ამ დღეებში ყველა მიმდებარე სოფლის მცხოვრებლები საბჭოთა ხელისუფლებამ ყაზახეთსა და ცენტრალურ აზიაში გადაასახლა. დიდი ყარაჩაის ტერიტორია შევიდა საქართველოს სსრ-ის შემადგენლობაში და უძველეს სოფლებს ეწოდა სახელი. ასე გახდა უჩკულანი მადნისხევი. 14 წლის შემდეგ, 1957 წელს, ყარაჩაელთა სრული რეაბილიტაციის შემდეგ, ყველა სოფელს დაუბრუნდა ძველი სახელები. თუმცა, ამ დროისთვის სამი სოფელი უკვე დაკარგული იყო და ვერასოდეს დაუბრუნდა ყოფილ მნიშვნელობას.