არარატი არის მიძინებული ვულკანი, რომელიც მდებარეობს აღმოსავლეთ თურქეთში. ამ მთას აქვს ორი მწვერვალი, დიდი არარატი (5137 მ) და პატარა არარატი (3896 მ).
შუა საუკუნეებიდან არარატი დაიწყო დაბადების წიგნთან ასოცირება და ამავე დროს განხორციელდა მისი მწვერვალზე ასვლის პირველი მცდელობები: ფლამანდიელი მოგზაური გიომ დე რუბრუკი (დაახლოებით 1210 – გ. 1293) წერდა, რომ ” ბევრი ცდილობდა მასზე ასვლას, მაგრამ არავის ეს არ გამოუვიდა.”
სომხური სამოციქულო ეკლესია ყოველთვის ეწინააღმდეგებოდა არარატის ასვლას რელიგიური მიზეზების გამო: ითვლებოდა, რომ ნოეს კიდობანი კვლავ მთის წვერზე დგას და მის შესანარჩუნებლად არავის აძლევენ მიახლოების უფლებას.
დიდი არარატის პირველი წარმატებული ასვლა განხორციელდა 1829 წლის 9 ოქტომბერს გერმანელმა ბუნებისმეტყველმა, მკვლევარმა და მთამსვლელმა ფრიდრიხ პაროტმა (1791-1841).
არარატის მთა ინარჩუნებს უზარმაზარ კულტურულ მნიშვნელობას სომხებისთვის – ეს იყო ძველი სომხეთის გეოგრაფიული ცენტრი (ძვ. წ. 331 – წ. 428 წ.). გარდა ამისა, სომხური წინაქრისტიანული მითოლოგიის მიხედვით, ღმერთების სამყოფელი მდებარეობს არარატზე.